Η Έλλη Λαμπέτη είναι, ίσως, η σπουδαιότερη Ελληνίδα ηθοποιός της μεταπολεμικής Ελλάδας, η οποία αγάπησε δυνατά και με απόλυτη αφοσίωση την τέχνη του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου στα Βίλια Αττικής και η πρώτη της αγάπη ήταν, αδιαμφισβήτητα, το θέατρο. Η ζωή βέβαια της επιφύλασσε και άλλα δυνατά συναισθήματα, αλλά όλα στην ζωή της Λαμπέτη συνδέονταν με έναν μαγικό τρόπο με το θεατρικό σανίδι!
Οι ρόλοι της στην "Κάλπικη Λίρα", "Ματωμένος Γάμος" και " Σάρα - Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού" που ήταν και η τελευταία της παράσταση, άφησαν το ανεξίτηλο σημάδι της στην μνήμη του κοινού.
Η ζωή της Έλλης Λαμπέτη ήταν γεμάτη με επαγγελματικές επιτυχίες, αλλά και τραγικά γεγονότα.
Παρά το γεγονός, ότι την είχαν απορρίψει από την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και την σχολή Κοτοπούλη, η ίδια η Μαρικά Κοτοπούλη την ξεχώρισε και την πήρε δίπλα της.
Έκτοτε, η Έλλη Λαμπέτη έμελλε να κατακτήσει το θεατρικό σανίδι και να γράψει την δική της ιστορία με το γλυκό ψεύδισμα και τα εκφραστικά μάτια που σε καθήλωναν σε κάθε της βλέμμα.
Ο μεγάλος έρωτας και η συνεργασία με τον Δημήτρη Χορν
Όταν συνάντησε για πρώτη φορά τον Δημήτρη Χορν ήξερε ότι θα ήταν ο ένας και μοναδικός, αλλά παράλληλα ήξερε ότι ο άντρας αυτός θα την πληγώσει.
Μετά τον χωρισμό τους, η Έλλη Λαμπέτη είχε δηλώσει: "Η κοινωνική διαφορά μας, ο Χορν με την υψηλή καταγωγή και εγώ η χωριατοπούλα, η διαφορά αγωγής και επιπέδου, οι αντίθετες συνήθειες, ήταν από τις αιτίες του χωρισμού μας".
Το 1969, ο καρκίνος εμφανίζεται στην ζωή της ηθοποιού, αφού πρώτα της είχε στερήσει όλες τις αδερφές της πλην της Αντιγόνης. Στην αρχή φαίνεται να γλυτώνει από αυτόν, αλλά η αρρώστια εμφανίζεται ξανά 11 χρόνια.
Θα περίμενε κανείς, ότι η μάχη με τον καρκίνο ήταν το πιο δύσκολο γεγονός που αντιμετώπισε η Έλλη Λαμπέτη. Αλλά, όχι! Η "αρπαγή" της κόρης της, Ελίζας, από τους βιολογικούς γονείς της ισοπέδωσε ψυχικά και σωματικά την μούσα του Δημήτρη Χορν. Η Έλλη Λαμπέτη είχε παραδεχτεί ότι δεν ήθελε να γίνει μητέρα, (όπως είχε ομολογήσει άλλωστε είχα κάνει αρκετές εκτρώσεις) καθώς δεν ήθελε να αφήσει το θέατρο.
Ωστόσο, μία τυχαία εγκυμοσύνη ενός συναδέλφου της από παράνομο δεσμό, έφερε στην αγκαλιά της Έλλης Λαμπέτη την μικρή Ελίζα.
Η Έλλη Λαμπέτη δέθηκε αμέσως με το παιδί και όταν άκουσε την λέξη μητέρα από το στόμα του, κατάλαβε ότι αυτός θα ήταν ο σπουδαιότερος ρόλος της ζωής της. Λίγα χρονιά μετά, όμως, το όνειρο καταστρέφεται, αφού οι βιολογικοί γονείς του παιδιού διεκδικούν την κηδεμονία και την κερδίζουν. Η Έλλη Λαμπέτη πέφτει σε μελαγχολία και απομακρύνεται από το θέατρο.
"Δεν θέλω να τιμωρηθούν ο πατέρας και η μάνα του παιδιού επειδή το πήραν, όπως το πήραν. Είναι οι φυσικοί του γονείς. Αφού το θέλουν, τι νόημα θα είχε να τους κυνηγήσω με τον Νόμο;", είχε δηλώσει σε συνέντευξή της εκείνη την εποχή.
Και τότε, ήταν που ο καρκίνος επέστρεψε και οδήγησε την μεγάλη πρωταγωνίστρια σε χημειοθεραπείες που τελικά έπληξαν και τις φωνητικές της χορδές.
Ανάμεσα στην θλίψη και τα ταξίδια στην Αμερική για θεραπείες, η Έλλη Λαμπέτη διαβάζει το θεατρικό έργο "Παιδιά ενός κατώτερου Θεού" και αποφασίζει να το ανεβάσει. Η τελευταία παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε η Έλλη Λαμπέτη στην Αθήνα ήταν στον ρόλο της κωφής Σάρα.
Η Έλλη Λαμπέτη, πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 1983. Στις 7.30 το πρωί άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Mount Sinai Hospital των ΗΠΑ. Ήταν 58 ετών.
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram