«Καλή μας εβδομάδα λοιπόν. Επειδή αυτό αποτελεί μέρος της δουλειάς μου, που είναι η ενημέρωση στον τομέα που με αφορά, έχω να κάνω μια τοποθέτηση.
Δεν υπόκειται στη διακριτική μου ευχέρεια να πράττω διαφορετικά απ' όσα το κράτος αποφασίζει πως είναι απαραίτητα για την ασφάλεια όλων μας, σε μια χρονική περίοδο που οι επιστήμονες συμφωνούν ότι είναι πρωτόγνωρη για τον πλανήτη, χωρίς προηγούμενα δεδομένα. Ακόμη κι αν διαφωνώ, μπορώ να το κάνω στην προσωπική μου ζωή και να υποστώ το αποτέλεσμα (πρόστιμο και ό,τι άλλο), όχι στην επαγγελματική.
Διατηρώντας αυτό ως θέση, θέλω να δηλώσω δημόσια ότι αρνούμαι να φάω ή να πιω σε χώρους όπου οι σεφ - μάγειρες - μπαρ τέντερς - βοηθοί - σερβιτόροι - επιχειρηματίες εργάζονται χωρίς να φορούν μάσκα γιατί δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του ιού, υποβάλλοντάς με στη δοκιμασία να τρώω από πιάτα και να πίνω από ποτήρια που έχουν ετοιμάσει ακάλυπτοι και σερβίρουν, σκύβοντας πάνω τους.
Δεν είναι δική μου ενοχή ή ντροπή το να σηκωθώ να φύγω, είναι δική τους. Είναι απόδειξη παντελούς έλλειψης σεβασμού στην κοινωνική συνθήκη της συνύπαρξης, στην υγεία μου, στην ευζωία μου στην τελική, που την πληρώνω με την παρουσία μου στο κατάστημά τους.
Σε περίπτωση πάλι που το βιώνουν ως αντιστασιακή πράξη, ας το κάνουν πραγματικά ακάλυπτοι, και όχι με τις μάσκες μισοκατεβασμένες για να ανεβούν μόλις εμφανιστεί ο έλεγχος. Να έχουν το θάρρος να υποστηρίξουν αυτή τους την παράβαση του νόμου, να πληρώσουν το πρόστιμό τους και να επιχειρηματολογήσουν για τη θέση τους στα ελληνικά δικαστήρια. Διαφορετικά είναι τζάμπα μαγκιά.
Και ναι, φοράω μάσκα όλες τις ώρες που εργάζομαι, για να μη φέρω καμία και κανέναν συνάδελφο στη δύσκολη θέση να με υποστεί ή να αναγκαστεί να μου το ζητήσει.
Μπορούν κάλλιστα να δηλώνουν «Επιχείρηση για τους αρνητές του Covid-19». Θα κάνουν και την ιχνηλάτηση πολύ πιο εύκολη υπόθεση.
ΥΓ. Φυσικά αρνούμαι να τους θεωρώ και φίλους, στην πραγματική ή την εικονική κοινή μας ζωή»
Δείτε την ανάρτηση της Νανάς Δαρειώτη στο φέισμπουκ: