Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις αναλαμβάνοντας την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ Φιλίππων και του Δηπεθε Καβάλας;
Ήταν πολύ περίεργη αίσθηση. Σαν κάποιος να σου ξεκλειδώνει μια τεράστια, αχανή έκταση την οποία πρέπει να φροντίσεις χωρίς να ξέρεις ακριβώς πώς. Και νομίζω από ένστικτο, σχεδόν αυτόματα, πήγα στη μόνη γνώριμη περιοχή που είχα. Τους καλλιτέχνες. Θυμάμαι υπέγραψα τη σύμβασή μου Παρασκευή και την επόμενη Δευτέρα έκανα ένα ανοιχτό κάλεσμα προς όλους τους καλλιτέχνες της πόλης. Ήθελα πριν και πάνω από όλα να φτιάξω ένα χάρτη για να δω ποιοι άνθρωποι υπάρχουν στην πόλη, σε ποια θερμοκρασία είναι, τι έχουν διάθεση οι ίδιοι να κάνουν για το Δηπεθε. Και βρήκα πολλούς συνεργάτες. Κάποιους που ήδη δουλεύουμε μαζί και κάποιους -που δεν το ξέρουν ακόμα- αλλά σίγουρα θα δουλέψουμε στο μέλλον. Και το Φεστιβάλ έτσι ήθελα να το αρχίσω. Με ένα αντίστοιχο ανοιχτό κάλεσμα αλλά δε μου βγήκαν οι ημερομηνίες. Δεσμεύομαι για το επόμενο.
Είστε η πρώτη γυναίκα σε αυτή τη θέση;
Ναι, είμαι η πρώτη γυναίκα σε αυτή τη θέση. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε καν άλλη υποψήφια γυναίκα, τουλάχιστον στην τελευταία προκήρυξη. Μάλλον είναι μια θέση που παραδοσιακά την καταλαμβάνουν άντρες, αν και τα τελευταία χρόνια πολλές αξιόλογες γυναίκες έχουν αναλάβει αντίστοιχες αρμοδιότητες (πχ η Κυριακή Σπανού στο Θεσσαλικό Θέατρο, η Βαρβάρα Δούκα στην Κέρκυρα, η Έφη Θεοδώρου στην Κρήτη, η Καλλιόπη Σίμου στη Βέροια και φυσικά η Κατερίνα Ευαγγελάτου στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου) και αυτό είναι κάτι πολύ αισιόδοξο. Δείχνει ότι τα πράγματα σιγά σιγά αλλάζουν και αρχίζουν να εμπιστεύονται και γυναίκες σε θέσεις ευθύνης.
Τι σημαίνει 66 χρόνια Φεστιβάλ Φιλίππων;
Τεράστια ευθύνη. Ο αριθμός σε ζαλίζει -είναι σχεδόν διπλάσιος από την ηλικία μου. Αλλά δεν είναι μόνο η παλαιότητα, είναι και η σημασία του συγκεκριμένου φεστιβάλ. Είναι ένας πραγματικά τεράστιος θεσμός, ένα σημείο αναφοράς για τα πολιτιστικά πράγματα στη Βόρεια Ελλάδα. Οπότε δε μπορείς να μην κάνεις από πλευράς σου το καλύτερο που μπορείς για να τον αναδείξεις όπως του αξίζει.
Ποια ήταν η ταυτότητα του Φεστιβάλ Φιλίππων αλλά και του Δηπεθε Καβάλας όταν τα αναλάβατε και που θέλετε να τα οδηγήσετε; Ποιοι είναι οι στόχοι και τα όνειρά σας;
Ευτυχώς ανέλαβα το Δηπεθε από πολύ καλά χέρια. Ο Θοδωρής Γκόνης είχε κάνει πολλές αξιόλογες παραστάσεις και το κοινό της Καβάλας είναι πολύ εκπαιδευμένο ακόμα και σε απαιτητικά θεάματα. Δεν αναζητά απλώς διασκέδαση αλλά ουσιαστική ψυχαγωγία. Στόχος μου είναι να κρατήσω ό,τι καλό βρήκα και να το προχωρήσω ακόμα περισσότερο. Με ενδιαφέρει ο εκπαιδευτικός ρόλος που πρέπει να έχει ένα θέατρο για μια τοπική κοινωνία και θέλω να δώσω έμφαση σε αυτό. Το χειμώνα με διάφορα σεμινάρια (υποκριτικής, σκηνοθεσίας, κινησιολογίας, εφηβικό τμήμα) και το καλοκαίρι με το νέο χαρακτήρα που ήδη έχει ξεκινήσει να έχει το Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος που εξερευνά έναν διαφορετικό τρόπο απόδοσης μέσα από μια συνολικά νέα προσέγγιση των αρχαίων μύθων. Θέλω γενικά το Φεστιβάλ να μπορεί να κάνει δικές του παραγωγές και να αναδεικνύει νέους καλλιτέχνες, στρώνοντάς τους το έδαφος για να ανθίσουν. Σε αυτό το πλαίσιο ήδη συζητάμε συνεργασίες με Φεστιβάλ του εξωτερικού και ανταλλαγή καλλιτεχνών που θα έρθουν να κάνουν residencies στην Καβάλα.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr
