Πριν από τριάντα χρόνια, στις 22 Σεπτεμβρίου του 1994, έξι φίλοι, λίγο πάνω από τα είκοσι, πίνουν καφέ σε ένα μπαρ της Νέας Υόρκης που ονομάζεται Central Perk.
Από το 1994 μέχρι το 2022ο, οι φίλοι αυτοί μας κράτησαν παρέα όλα τα μεσημεριανά μελαγχολικά, δροσερά, ζεστά και κρύα Σάββατα της μέχρι τώρα ζωής μας. Μια μανιακή με την καθαριότητα, ένας κολλημένος με τα απολιθώματα, μία χαριτωμένη διαισθητική με προηγούμενες ζωές, ένας sex maniac με λατρεία στο σάντουιτς με παστράμι, μία όμορφη συναισθηματική κουτσομπόλα με πάθος για τα ρούχα, ένας υπέροχα ασταθής και σαρκαστικός τύπος μας έκαναν να αγαπήσουμε κάθε σεζόν.
Αγαπήσαμε τα πάντα στους Friends: όλα όσα έλεγαν καθισμένοι στον καναπέ του Central Perk, τη δίδυμη πολυθρόνα των Joy και Chandler, τη μοβ πόρτα της Monica, τη smelly cat της αλλούτερης Phoebe αλλά κυρίως αγαπήσαμε αυτούς τους έξι τύπους που λειτούργησαν ψυχοθεραπευτικά όταν ζοριζόμασταν, μας ζέσταναν την καρδιά όταν νιώθαμε μοναξιά αλλά και εν τέλει μας έδωσαν τα καλύτερα μαθήματα ζωής. Χωρίς καν να έχουμε ποτέ συναντηθεί.
Θα πεθάνει ποτέ η σειρά"Friends"; Όχι και υπάρχουν κάποιοι λόγοι γι' αυτό
Μάλλον η σειρά αυτή θα "ζει" για πάντα, τουλάχιστον όσο οι θεατές εξακολουθούν να τη χρειάζονται κι ας έκανε πρεμιέρα 22 Σεπτεμβρίου του μακρινού πια 1994. Ο όρος "παγκόσμιο φαινόμενο", όπως γράφει ο Guardian, φαίνεται σχεδόν ανεπαρκής για να περιγράψει τη σειρά. Τα "Φιλαράκια" διήρκεσαν 10 χρόνια και 10 σεζόν και εξακολουθούν να αποφέρουν πολλά εκατομμύρια δολάρια μέσω διαφόρων streamers. Εκτιμάται ότι η σειρά απέφερε περίπου 4,8 δισ. δολάρια στη Warner Bros. Το τελευταίο επεισόδιο, το 2004, προσέλκυσε 52,5 εκατομμύρια θεατές. Οι πρωταγωνιστές αμείβονταν με 1 εκατομμύριο δολάρια ανά επεισόδιο μέχρι το τέλος.
Αλλά επίσης δεν θα πεθάνουν ποτέ, γιατί τα "Φιλαράκια" πράγματι άλλαξαν την ίδια τη μορφή της τηλεοπτικής κωμωδίας. Αλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο μιλούσαν οι άνθρωποι μεταξύ τους αγγίζοντας τον πραγματικό κόσμο, γράφει ο Guardian. Αλλά κυρίως γιατό μίλησαν ακριβώς πάνω στις καρδιές μας. Και μας έδωσαν και δυο μεγάλα μαθήματα ζωής:
#Οι φίλοι είναι το στήριγμα σου
Είναι εκείνοι που μπορείς να στηριχτείς πάνω τους σε κάθε σου ανάγκη. Θα τους εμπιστευτείς το μυστικό σου και θα ξέρεις πως θα το κρατήσουν -κι ας πεθαίνουν να το μοιραστούν. Θα είναι εκείνοι που θα σε "σπρώξουν" να βγεις απ’ τη βολή των γονιών σου και να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Εκείνοι που θα σε στηρίξουν όταν μια ξαφνική απόλυση σου χτυπήσει την πόρτα. Έστω κι αν πήρες το κορίτσι του καλύτερού σου φίλου. Έστω κι αν έχασες ένα ολόκληρο διαμέρισμα σε ένα χαζό στοίχημα. Στο τέλος, μια συγγνώμη και, στη χειρότερη των περιπτώσεων, μια ολόκληρη μέρα κλεισμένος σε ένα κουτί θα φέρει τη συμφιλίωση. Ακόμη και στην απλή περίπτωση που θα σε τσιμπήσει μια τσούχτρα, ενώ κάθεσαι αμέριμνος στην παραλία, ξέρεις πως υπάρχει πάντα κάποιος έμπιστος φίλος να σε "κατουρήσει".
#Στη ζωή πρέπει να μοιραζόμαστε (σχεδόν) τα πάντα
Αληθινά τα πάντα, αλλά όχι το φαγητό. Αν θέλεις τηγανητές πατάτες παράγγειλε τηγανητές πατάτες, όχι πράσινη σαλάτα. Γιατί… Joey doesn’t share food!