Το τραγούδι "Παιδιά, της Ελλάδος Παιδιά" που ερμήνευσε μοναδικά η Σοφία Βέμπο αποτελεί σύμβολο του ελληνικού αγώνα και των θυσιών των Ελλήνων για την ελευθερία. Η φωνή της τραγουδίστριας είναι συνυφασμένη στο συλλογικό ασυνείδητο των Ελλήνων ως η φωνή των αγώνων, η φωνή της Νίκης.
Η Έφη Μπέμπου (που αργότερα θα άλλαζε το όνομά της σε Σοφία Βέμπο) γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης για να μετοικήσει με την οικογένεια της στην Κωνσταντινούπολη, και να αναγκαστεί να επιστρέψει στην Ελλάδα λόγω της ανταλλαγής των πληθυσμών το 1922. Τελικά, η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Βόλο. Εκεί, η νεαρή κοπέλα άρχισε να δουλεύει στη "Φλώρια" προκειμένου να βοηθήσει την οικογένειά της οικονομικά. Παράλληλα όμως, αγόρασε μια κιθάρα κι άρχισε να ασχολείται με το τραγούδι και τη μουσική.
Το 1930 ταξίδεψε στη Θεσσαλονική προκειμένου να βρει τον αδερφό της, τον Τζώρτζη, που είχε καιρό να στείλει γράμμα στην οικογένεια. Επιβιβάστηκε στο καράβι Α/Π Κεφαλληνία. Όσο βρισκόταν εν πλω άρχισε να τραγουδάει και ενθουσιάσε τον κόσμο. Μεταξύ των επιβατών ήταν και ο Κωνσταντίνος Τσίμπας, κυνηγός ταλέντων που της πρότεινε να ασχοληθεί με το τραγούδι, αλλά και να κλείσει έπειτα την πρώτη της δουλειά ως ερμηνεύτρια στο ΑΣΤΟΡΙΑ της Θεσσαλονίκης.
Έπειτα, ήρθε στην Αθήνα, όπου έπαιξε σε επιθεώρηση και άρχισε ουσιαστικά η καριέρα της. Κάποτε, μια τσιγγάνα της είχε πει πως θα γινόταν "μια βασίλισσα χωρίς στέμμα". Κι έτσι, προς τιμή της, άρχισε να εμφανίζεται τότε στη σκηνή ως τσιγγάνα παίζοντας την κιθάρα της. Το 1938 θα αρχίσει να ερμηνεύει Δημοτικά τραγούδια στη σκηνή και θα γίνει η τραγουδίστρια του λαού. Την περίοδο του πολέμου ήταν η φωνή της που εμφυσούσε θάρρος στις ψυχές των στρατιωτών που έδιναν τον μεγάλο αγώνα στο μέτωπο.
Ήταν ο Μίμης Τραϊφόρος που θα της έγραφε το διάσημο πλέον τραγούδι "Παιδιά, της Ελλάδος Παιδιά", τραγούδι μοιραίο και για την προσωπική της ζωής, αφού ο στιχουργός θα γινόταν σύζυγός της. Θρυλείται πως ο Μίμης Τραϊφόρος είχε γράψει στους τελευταίους στίχους: "Αν δεν ρθήτε νικηταί, να μην έρθετε ποτέ". Όμως, ο στίχος αυτός ήχησε σκληρός στην Βέμπο που τον έπεισε να αλλάξει τους στίχους μετατρέποντάς τους σε: "Με της νίκης τα κλαδιά, σας προσμένουμε παιδιά".
Η Βέμπο χάρισε μάλιστα στο Ελληνικό Ναυτικό 2.000 χρυσές λίρες κάνοντας μια συμβολική πράξη. Όταν μπήκαν τα ναζιστικά στρατευμάτα στην Αθήνα φυγαδεύτηκε μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχιζε να τραγουδάει πατριωτικά τραγούδια. Ο Γεώργιος Παπανδρέου την χαρακτήρισε ως την "πρώτη μας πρεσβευτή" στο εξωτερικό.
Το 1949 απέκτησε δική της θεατρική στέγη στο Μεταξουργείο, το "Θέατρον Βέμπο". Στα μέσα της δεκαετίας του '60 αραιώνει τις θεατρικές εμφανίσεις της, τις οποίες σταματά οριστικά στις αρχές της επόμενης δεκαετίας.
Τη βραδιά του Πολυτεχνείου η Βέμπο ανοίγει το σπίτι της και κρύβει φοιτητές, τους οποίους αρνείται να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτυπά την πόρτα της. Η εμφάνισή της στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Καλλιμάρμαρο για την επάνοδο της Δημοκρατίας, τραγουδώντας "Παιδιά της Ελλάδος παιδιά, / και τα τανκς γονάτισαν κείνη τη βραδιά… "ήρθε να απαλύνει τις θλιβερές εντυπώσεις από την παρουσία της πάνω στα κακόγουστα άρματα στις φιέστες των συνταγματαρχών λίγα χρόνια πριν στον ίδιο χώρο.
Απεβίωσε σε ηλικία 68 ετών από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο.
Ακολουθήστε το Womantoc στο Instagram