Η Αργυροπούλου στην Κηφισιά είναι ένας κεντρικός, όμορφος δρόμος των βορείων προαστίων, με ζωή όλες τις ώρες της ημέρας, από τα εμπορικά καταστήματα, τα καφέ και τα resto. Εκείνη την ημέρα περπατούσα με βήμα ταχύ για να προλάβω να πάρω ένα δώρο της τελευταίας στιγμής για ένα βραδινό κάλεσμα ενώ σκεφτόμουν πόσο καιρό έχω να δω τον καρδιακό μου φίλο, τον Νίκο, ο οποίος ζει δυο δρόμους πιο πάνω. Δεν προλαβαίνω να τελειώσω τη σκέψη μου και ο Νίκος περνάει από το απέναντι πεζοδρόμιο στην πλευρά που περπατούσα εγώ. «Τσα!» φωνάζει γελώντας.
Ακόμα κι εγώ, με την ορθολογική σκέψη, άρχισα να πιστεύω στις συμπτώσεις. «Τώρα σε σκεφτόμουν» λέω ελαφρώς σαστισμένη αλλά πολύ χαρούμενη.
«Με φώναξες και ήρθα. Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι να τα πούμε» προτείνει αυτός δείχνοντάς μου ένα όμορφο αίθριο, φιλόξενο και φωτεινό, σαν αυτά που βλέπεις στα βουλεβάρτα του Παρισιού.
«Το Check Me είναι ό,τι πρέπει για την περίσταση» συμφωνώ. Το γνώριζα άλλωστε, αφού στο παρελθόν έχω καθίσει για φαγητό και ένα ποτήρι κρασί πολλές φορές, άλλοτε για κάποιο επαγγελματικό ραντεβού με καφέ, άλλοτε για ένα ελαφρύ δείπνο με τον αγαπημένο μου, άλλοτε ένα χαλαρό μεσημεριανό με κάποια καλή φίλη.
Ένα all -day concept spot με το κομψό και σικ στυλ που σου φτιάχνει τη διάθεση. Σε αγκαλιάζει σαν μία ντελικάτη, αστική φωλιά.
«Τι θα πιούμε να το γιορτάσουμε;» ρωτάω το φίλο μου, ο οποίος ξέρει καλά ποιο είδος κρασιού ταιριάζει στην κάθε περίπτωση. Κάτι σαν αυτοδίδακτος σομελιέ.
«Σαμαρόπετρα του Κυρ-Γιάννη» μου απαντάει, χωρίς δεύτερη σκέψη. «Λαμπερό λευκό με πράσινες ανταύγειες. Φρέσκο και με έντονο χαρακτήρα. Πιπεριά, κομμένο γρασίδι, ακτινίδιο και πεπόνι. Πλούσιο με αρωματική επίγευση και τραγανή λεμονάτη οξύτητα» συμπληρώνει σα να διαβάζει τα χαρακτηριστικά του κρασιού από κάπου. Οι γενικές γνώσεις του, η επαφή του με τη ζωή και η αγάπη του για την καλοπέραση είναι μερικά από τα πράγματα που με κάνουν να τον θαυμάζω, που με κάνουν να χαίρομαι που είναι φίλος μου.
«Ωραία, φαγητό θα παραγγείλω εγώ» αναλαμβάνω την πρωτοβουλία αφενός γιατί ήθελα να έχω τον έλεγχο και να φάμε κάπως ελαφρά και αφετέρου για να συνεισφέρω στην παρέα.
Focaccia, αρωματισμένη με pesto βασιλικού, φρεσκοκομμένο prosciutto, τυρί fontina, φέτες τομάτας και ψητή μελιτζάνα, ταρτάρ σολομού με κρέμα από παντζάρι, πουρέ αβοκάντο, φρέσκο αγγούρι και bric, μια φρέσκια πράσινη σαλάτα με χλιαρά αμπελοφάσουλα, ψιλοκομμένο σελέρυ, τόνο Αλοννήσου, άνηθο, sauce γιαουρτιού και vinaigrette λεμονιού και veggie pizza με σάλτσα τομάτας, mozzarella, βασιλικός, κολοκυθάκια, τοματίνια και ανθότυρο.
«Είσαι σίγουρη ότι θέλεις να φας ελαφρά;» με κοροϊδεύει ενώ το ένα πιάτο διαδέχεται το άλλο κι εμείς απολαμβάνουμε την κάθε μπουκιά, με όρεξη και άφθονη κουβέντα.
«Που να πιούμε; Να πιούμε στις τυχαίες συναντήσεις;» σηκώνω το ποτήρι μου. «Να πιούμε στις αιώνιες φιλίες», τσουγκρίζουμε. Ούτε που καταλάβαμε πώς πέρασε το δίωρο, ούτε που καταλάβαμε ότι φάγαμε τόσο. Ελαφριά πιάτα, καλομαγειρεμένα και υπέροχες πρώτες ύλες. Ούτε που καταλάβαμε ότι ήπιαμε όλο το μπουκάλι της Σαμαρόπετρας.
Το έχουν αυτό το εφέ τα κρασιά του Κυρ-Γιάννη. Κάνουν την καλύτερη και πιο «διακριτική» παρέα.
Ξαφνικά, όλα μοιάζουν πιο φωτεινά. Πιο χαρούμενα. Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι μπροστά μας. «Να πιούμε στο αιώνιο, ελληνικό καλοκαίρι» αναφωνούμε σχεδόν ταυτόχρονα.
Καθημερινά από τις 08:00 – 02:00
Αργυροπούλου 12, Κηφισιά Τ.210 8010494